Güle Güle

Hayatım film gibi olduğundan beridir film izlemiyorum artık.. Her anım bir filmden alınmış sahne. Filmlerde ki gibi yağmurlu bir havada peşinden koşarsın yerdeki ufak göllere bata çıka gidersin yanına, bir dinle bir kez bak yüzüme bir kez ciddiye al dersin. ''Git, seni de aşkını da merak etmiyorum!'' cevabını alırsın. Her yağmur damlası vurduğunda yüzüne, o cümlede çarpar bütün gerçekleri. Ve gider sende ıslak üst başın ve ıslak gözlerinle bakar kalırsın ardından . Uzaklaşır, uzaklaşır, uzaklaşır.. Düşünürsün o giderken hani benim hatrımı boşver, beni boşver insanlığında mı yok senin be adam. İçinde merhamet duygusu da mı yok. Bu kadar mı gaddarsın. İnanılmaz tabi filmlerde izlersin bu filmlerde olur dersin gerçekte bu kadar olmaz dersin ama yaşayınca gayet de gerçekliğini görürsün. Sevgine ya inanılmaz ya önemsenmez. Ama saygı bir insanın duygularına saygı da mı duymazsın. Binlerce düşünce geçer aklından o köşeyi dönene kadar ve sonra bir şok dalgası.. Sadece şok . Ne bir tepki ne bir damla gözyaşı.. En büyük acıdır belki de sessiz acı.