
Belki de son olması gereken şeydi yaşlı gözlerimle, kendini beğenmiş gözlerinin buluşması. Şans eseriydi belki de , tesadüftü, ama ben her zaman güçlüydüm senin gözünde. Birden güçsüz kaldım aramızda ki tek mesafe aptal bir cam parçası ve sen yine gittin. Her zaman gittin. Her zamanki gibi en iyi yaptığın şeyi yaptın ve gittin. Ama ben hala güçlüyüm. Bir şey kaybetmedim gücümden. O an sadece bir sanrı gibi kalsın sende. Gerçek değildi serap gördün. Çünkü ağlamak bana yakışmaz. Hele de sen görmezsin çünkü ben güçlü ve kalpsizim ya. Boşversene . Sadece baktın ve gittin bugünde. Diğer günlerden bir farkı olmadan ...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder