
Bazen öyle şeylerle karşı karşıya kalırsınız ki dudağınız uçuklar. Sevmediğiniz biri bir anda en yakınınız, sevdiğiniz biri düşümanınızdan farksız olur. Bunlar hayatın bize kimseyi asla tanıyamayacağımızı öğretmek için oynadığı ufak tefek oyunlardır. Büyük konuşmamamız gerektiğini öğretir. Birine ne körü körüne bağlanmak, ne de nefret etsekte arkasından abartılı hareketler yapmamamız gerektiğini öğretir. Biri sizi çok üzmüştür zamanında ama o kişiyi sadece o üzdüğü olayla yargıladığımız için hayatımızdan çıkarırız, bazende sizi üzen farklı bir olayda öyle bir yanınızda olur ki sizin o dağınık halinizi tek başına toparlar.Yaptığı yanlışın aslında o anlık insanlık halinden olduğunu gösterir. Ama sevdiğiniz insan her zaman yanınızda olur sanırsınız sonra nolur üzgün olduğunda sevinir, mutlu olduğunuz da mutluluğunuzu söndürmek için aklına gelen her kötü cümleyi söyler. Yanınızda görünen en büyük düşmanınız olur bir nevi. Bu sizi çok şaşırtsada olayın sonunda kimseyi yaptığı bir olayla yargılamamak gerektiğini öğretir. Artık herkese mesafeli ve nötr davranmayı öğretir. Kimse kimseden değerli ve değersiz değildir. İnsanları ufak hatalarına göre yargılamamak gerekir. Yargılamayın , yanınızdakine de çok güvenmeyin.
Çok güzel bir yazı olmuş.Fakat Hayata bu kadar kötümser bakmamak gerekir.Çünkü İnsanın içindeki her kötü duygu insanın ömrünü kısaltır.Benim hayat felsefem 'İyi düşün iyi olsun.' Hayatımızda ne olursa olsun gülmeyi ihmal etmeyin.Allah herkesin mutluluğunu daim eylesin. :)
YanıtlaSilTeşekkürler hepimizin :)
Sil