9 Ekim 2014 Perşembe

Bir Zamanlar 2..

Aşık olmuş olmasına da tarihte ki her aşk hikayesinde, her aşk masalında ki kötü kahramanlar bu iki gencin hikayesinde de varmış. Kız her şeyden habersiz aşkını içinde yaşarken bir gün aldığı kötü haberle sarsılmış .. Kötü insanlardan biri bu çocuğa gidip kızın kötü bir insan olduğunu söylemiş. Genç oğlanda kızı tanımadığı için o insanın söylediği sözlere inanır olmuş. Ne kız bilirmiş bu insanın kim olduğunu, ne de genç oğlan. Genç oğlan bile tanımıyormuş kendisine bu kızı kötüleyen insanı. Ama yine de insan inanmak istediğine inanırmış ya. Kızda günden güne üzülüyormuş. Hem bir insanın kendisinden iftiralar atacak kadar nasıl nefret edebileceğini aklı almıyormuş, hemde oğlanın kendini tanımadan peşin hükümler vermesine inanamıyormuş. Ama bu olanlar ona olan sevgisini de azaltmıyormuş.  Kız kendini toparlamasına yetecek ufak bir mutluluk kırıntısı beklese de oğlanın bakışları kıza her geçen gün daha da kötüleşiyormuş. Aslına kıza göre oğlanda haklı, sonuçta kızı tanımıyor ve o yüzden ona söylenen şeylere inanıyormuş. Kız da savunma yapmaya karar vermiş en sonunda. Oğlanı karşısına alıp açık açık söyleyecekmiş ben kötü biri değilim diye. Ama cesaret nerde. Daha göz göze bile gelemezken konuşmak ne kelime. Neyse ki kız cesaretini toparlayıp karşısına çıkmış genç oğlanın. Başlamış anlatmaya ama aşk ya unutmuş ne söyleyeceğini karşısında bakar olmuş sadece yüzüne. Susmuş susmuş en sonunda bakmaya doymasa da sonunda ağzından bir cümle çıkmış; ben kötü biri değilim diye. Kız saçmalamış çocuk dinlemiş. Ama alaycı yüzüyle sadece bir kulağından girmiş ötekinden çıkmış. Kız biraz vicdan rahatlamasıyla yine biraz burukluk olsada normal yaşantısına devam etmiş. Aradan geçmiş bir zaman . Kız yine bir haber almış çocuk orada burada kız hakkında demediğini bırakmıyormuş. Kızı resmen değersiz sevgisi olan biri gibi anlatıyormuş. Millete parmakla gösterip bu kız öyle böyle diyormuş.O kötü insan kızı mahvetmiş anlayacağınız, masum aşkını kötü algılatmış herkese.
Kız yinede aşkından susuyormuş . Bir tarafı ona inanmamasına bozulsada yine de vazgeçemiyormuş...

2 yorum:

  1. Çok güzel bir yazı olmuş.Kız tam bir sabır ve sevgi abidesi ama Çocuk tam bir odun erkeklerin çoğu böyle maalesef ama arada bir iki istisna var.Bence sevgi dünyanın en değerli şeyi ve hiç karşılıksız kalmaması gereken bir duygu.Ama hayattaki insanların çoğu zalim bir kaç istisna olsa da,Seven kişi bence duygularını açıklamalı ama seven kişi sevdiğinle konuşmaya cesaret edemiyor.Konuşmaya çalışsa konuşamıyor,konuşmasan olmuyor insan ikileme düşüyor.Ama Hayat kısa ölüm bir adım ötede olduğundan hayatı güzelce yaşamak gerekli,kin ve nefret duygularından arınarak özüne dönerek yaşamalı insan,Devamını bekliyorum.Allaha emanet olun.Sevgiyle kalın :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Keşke insanlar gerçekten önyargı duvarlarını yıksa, kinden uzak yaşasa ama olmuyor. Teşekkürler devamı yakında :)

      Sil