Bir Zamanlar..

Evvel zaman içinde kalbur saman içinde NovaRoma adlı bir ülke varmış. Bu ülkede insanlar kendilerine faydalı olacak her türlü işi yapmak isterlermiş. Hatta kendilerini o kadar kaptırırlarmış ki bütün insani duygularını bir kenara atıp sadece mantık çerçevesi içinde olan davranışları sergilerlermiş. Bir gün ufak tefek bir kız okul adını verdikleri yere gitmiş. Bu okul adını verdikleri yerde yine kendileri için faydalı olan bilgileri öğrendikleri yermiş. Bu kız da kitap okumaya meraklı mı meraklı, kendini her alanda geliştirmek için çabalayan bir kızmış. Okulda ki ilk aylarında kütüphane denen o kitaplarla dolu yere arkadaşları onu götürmek istemiş. Kız sınıftan pek çıkmak istemese de kütüphaneye gitmiş. Kütüphanenin kapısını açtığı anda, büyükannesinin anlattığı hikayelerde ki gibi zaman durmuş, her şey ağır çekimde hareket ediyormuş ve gözleri sadece bir noktaya kitlenmiş. Bu hissettiğim de neyin nesi diye düşünmüş kız. Bu hiç mantıklı değil bu başka bir şey demiş. Midesinin ağzından çıkacakmış gibi hissetmesi, kalbinin kanatlanıp uçacakmış gibi gelmesi ve yerinde mıhlanıp hareket edememesi ona mantıksız gelse de bu hisler çok hoşuna gitmiş. Daha sonra bu konuyu arkadaşlarıyla konuştuğunda arkadaşlarının yüzünde anlamsız bir ifade oluşmuş. Neymiş ki bu? Aradan zaman geçmiş ve bu yaşadığının zamanla kaybettiği insani duyguları olduğunu anlamış. Her zaman mantıklı ve her şeyin bilimsel açıklamasını arayan kızımız meğer aşık olmuş. Gözüne uykular giremez olmuş, yediği yemekten tat alamıyor olmuş. Çevresindekiler ise olmaz sen mantıklısın saçma sapan şeylerle vakit harcayamazsın diye kızı iyice teselli etmek yerine bunalıma sokuyorlarmış. Öyle böyle derken 1 hafta geçmiş ve kız yine kütüphanedeymiş. Arkadaşlarıyla oturmuş kitaplar hakkında sohbet ederlerken birden kapı açılmış. O da ne o gün ki çocuk birden içeriye girmiş. Yürüyormuş ve yavaşça kıza yaklaşıyormuş. Kız yakışıklı genç kendine yaklaşırken neye uğradığını şaşırmış. Ve genç gelerek kıza bir kitap ismi sormuş. Kız heyecandan bilmediğini söyleyince genç, kızın yanına gelerek kitaba kendi bakmak istemiş. Aralarında mesafe kalmayınca kızın kalbi kuş olmuş. Allah'tan genç aradığı kitabı bulmuşta kızdan uzaklaşmış. Kız derin bir oh çekmiş. Ama bu kadar yakın olmak kızı duygusal anlamda oldukça hırpalamış. Artık genç kız genç oğlana geri dönülemez bir şekilde aşık olmuş..