Just Autumn

Napsak şimdi. Sonbaharın güzelliğine mi kapılsak, aşık mı olsak, bahar sendromuna mı girsek, okul başladı diye mi üzülsek? Napılır sonbaharda? Eylül'ün ılık gecelerinde yanaklarımızı ılık gözyaşlarının ıslatmasına mı izin versek, yoksa deniz kenarında kahkahalarla mı sabahlasak son kez. Delicesine kitaplar mı okusak, yoksa mutluluğu şiir mısraları arasında mı arasak. Dondurmaları bırakıp kendimizi kahvelere mi versek yoksa eriklerden vazgeçip portakallara mı dönsek. Napsak en güzeli?


Gündüzleri güzelliğine kapılsak, geceleri aşık olsak. Üzüldüğümüzde bahar sendromuna girsek pazartesileri okula üzülsek. Yeri geldiğinde ılık gözyaşlarının yanaklarımızı ıslatmasına izin versek ama ardından hemen kahkalara boğulsak.

 Şiir okuyup mest olsak, kitap okuyup kendimizi kaybetsek. Dondurmalardan sonra kahverlerimizi yudumlasak. Ama en zoruda eriklerden vazgeçsek en güzel turuncuya portakala dönsek. Hüzünün yanında mutluluklarla dolu sonbahar geçirsek. Sonbahar bizim mevsimimiz olsa.. Yağmurda ıslansak. Çıkan yanıltıcı güneşte ısınsak. Ama mutlu olsak her şey istediğimiz gibi olsa. Sonbahar çocuğu olmak sonbaharı evin gibi hissetmek. Sonbahar kimsenin sonu değil kışa güzel bir başlangıç olsa..