Ne yazmak istediğimi bilmiyorum, korkuyorum hislerimi cümlelere dökmeye. Tam kendimi toparladım derken yine gömdüğüm hislerim ortaya çıkıyor. Kendimi tekrar çökmüş buluyorum. Hiç hoş değil. Puzzle düşünün. Yapmak için emek harcarsınız, çabalarsınız, sabredersiniz tam oldu derken biri gelir bozar; eski haline, eski bozuk haline geri döner. Ben de bir puzzle gibiyim. Olmuştum, sabırla, özenle ama yine parçalandım, hep parçalandım, her zamanki gibi darmadağın oldum. Artık toparlanamamaktan korkuyorum. Ya bu sefer olmazsa diye korkuyorum.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder